රැදවේද සෙනෙහසක්?

ආදරය කියන්නේ බොහොම සුන්දර දෙයක්. හැමෝම ආදරය විදින්න කැමතියි. ගැහැණියක හා පිරිමියෙකු අතර ඇතිවන ආදරය වෙනත්ම ආරක් ගන්නවා. එය සුන්දර හැඟීම් වලින් ඒ දෙදෙනාගේ ජීවිතය පුරවනවා. ඒ වගේම ඒ ආදරය බිදිලා ගිය තැන එකතුවෙන්නේ දුක. සමහර විට වෛරය. බොහෝ විට අපි පතන ආදරේ අපට නොලැබෙන්න පුළුවන්. බර්ටියගේ ජීවිතය ඇතුලේ නම් ඒක එහෙමයි. සමහර වෙලාවට ආදරේ හිතේ තියාගෙන නිශ්ශබ්දව ඒක නොකියා ඉන්න වෙන වෙලාවලුත් තියෙනවා. අපි ආදරය කරන කෙනා වෙන කෙනෙකුට ආදරය කරන වෙලාවට ඒක එහෙමයි. ඒ වෙලාවට නිහඩව දුරින් ඉන්න එක තමයි සුදුසුම දේ වෙන්නේ. ඒ කෙනාගේ හොයාගෙන ගිය ආදරය බිදිලා ගිහිල්ලා නැවත තනිවුනත් අපේ ආදරය ඒ කෙනාට කියන්න බැරි අවස්තාවක් එන්න පුළුවන්. මේ එහෙම දෙයක්.

ජීවිතේ පිටු අතර හැදිනගත් හිතවතිය
බිඳීගිය දිවි මඟක අරුතක් සෙව් යුවතිය
නිවීගිය ගිනි දැල් මතින් රැ
පියමං කළා දුරකට
පිසලමින් කඳුළු සිය නෙත රැදුණු
සොඳුරු වූ ඔබ හද මඩල
විගස මා හැදිනගත්
බැඳුණා ඔබ සිතට මහද
ළංවුවත් දිනෙන් දින
නුඹ වෙතට මා තවත්
වෙනතක ගිහින් නුඹ
සොයා තව සෙනෙහසක්
රැඳුණා දුරින් මම
ඔබ තුටින් සිටිනු දැක
නොමවීය මට වරම් රැදෙන්නට නුඹ අසල
දෛවයේ සරදමට හසුවී යළිත් නුඹ
බිඳීගිය සෙනෙහසක දුක් සුසුම් රිදුම් මැද
සෙනෙහෙ බැදි ඔය සිතට
පෙර ලෙසම අපමණයි
හැකිය මට නවතින්න නුඹ ළඟින් හැමදාම
කියනු මැන මට ඉතින්
පිසදා ඔය නෙතු පියන්
රැදවේද ඔය සිතේ සෙනෙහසක් . . . . .
___________________________________________________________________
KB 2021.02.08

No comments: