දහවලේ ඇස් වසා
ලොවෙන් සැඟව සිටි
අඳුරට ලොබ බැදි රුදු සතුන්
අවදිවෙයි බිද හෙලා
උන් වටා ඇති කඩතුර
යොමු කරයි රුදුරු ඇස්
සොයමින් තවත් ගොදුරක්
සරයි ඇස් දසත
විිඳින්නට ලේ රසය දෙතොලට
නොවුනොත් මදක් විමසිලි
විය හැක ඔබත් ගොදුරක්
නොයනු මැන මාවත වූ අඳුරු
සොයන්න එළිය දෙන තරු කැට
බිඳ හෙලන මාවතේ රුදු අඳුර
___________________________________________________________________
KB 2020.07.10
ඒ කතාව පැත්තකින් තියමුකෝ. මේ කියන සිද්ධිය සිද්ධ වුනේ බර්ටියා ඇතුළු සෙට් එක පිසිකල් කෙමෙස්ට්‍රි ප්‍රැක්ටිකල් කරන කොට. ඔය කාලේ කැම්පස් එකේ ලස්සනම ඩෙමෝලා ටික හිටියේ කෙමෙස්ට්‍රි ඩිපාර්ට්මන්ට් එකේ. කැම්පස් පාස් අවුට්වෙච්ච ගමන්ම වගේ ආපු සෙට් එකක්. වැඩි වයසක් නෑ. ඔය අතර හිටියා හරිම ලස්සන, සුදු, කොන්ඩේ ක්‍රේල් ඩෙමෝ කෙනෙක්. මුළු කැම්පස් එකේම කොල්ලෝ ඔය මිස්ට ලයින් දාන සයිස් එකේ හිටියේ. එයා පට්ටම ලස්සනයි.
බර්ටියත් ඔය වගේ ඒවා දැක්කහම නිකන් ඉන්නම බෑනේ. බර්ටියා විතරක් නෙවෙයි කැලුමා, ගීතිකයා එහෙමත් ෆුල් ඇලට් එකේ හිටියේ ඔය මිස් ගැන. බර්ටියා ඉතින් ෆුල් ලව් මිස්ට. ඒක පාර්ශවික ලව් එකක් ඉතින්. අපි ඉතින් එයාගේ නම් දන්නේ නැති නිසා එයාට නමකුත් දාලා තිබ්බා ස්විට් මිස් කියලා. දැනටත් ඒ මිස්ගේ නම බර්ටියට මතක නෑ. ස්විට් මිස් කියලා තමයි තාමත් මතකයේ තියෙන්නේ.
පළවෙනි සෙමෙස්ටර් එකේ ඉස්සෙල්ලාම තිබ්බ ප්‍රැක්ටිකල් සබ්ජෙක්ට් එක තමයි පිසිකල්. ඔය සබ්ජෙක්ට් එකේ ප්‍රැක්ටිකල් දවස් තුනක් තිබ්බා. ඒ තිබ්බෙත් මේන් ලැබ් එකේ නෙවෙයි වෙන පොඩි ලැබ් එකක. ප්‍රැක්ටිකල් එකට යනකොට අපිට assignment එකකුත් කරගෙන ප්‍රැක්ටිල් එකට රු 200 ක් ද කොහෙද ගෙවලා එකේ රිසිට් එකත් අරගෙන උදේ 9 වෙනකොට ලැබ්එක ගාව ඉන්න ඕන. කෙමෙස්ට්‍රි ඩිපාට්මන්ට් එක තමයි තිබ්බ සැරම ඩිපාට්මන්ට් එක. ලේසියෙන් ළමයෙක්ට චාන්ස් එකක් දෙන්නේ නෑ.
මතක විදිහට දවසකට ප්‍රැක්ටිකල් දෙකක් තිබ්බා. එකක් උදේ වරුවේ අනික හවස් වරුවේ. හැම ප්‍රැක්ටිකල් එකකම පාඨාංක (Readings) අපේ ගෲප් එක බාරව ඉන්න ඩෙමෝට කියලා සයින් කරවා ගන්න ඕන. අපේ සුවිට් මිස් එක්ක තව මිස්ලා දෙන්නෙකුයි තව සර් කෙනෙකුයි තමයි ඩෙමෝල් විදිහට හිටියේ. කොහොම හරි ප්‍රැක්ටිකල් පටන් අරන් වැඩිවෙලාවක් යන්න කලින් අපි අපේ ගෲප් එකේ මිස් එක්ක හිතවත් වුනා. බර්ටියට මතක විදිහට ඒ මිස්ගේ නම අනුරාධා, ජ’පුරේ තමයි උපාධිය කරලා තිබ්බේ.
මේ ඔක්කොම දෙන්නා දෙන්නා කරන ප්‍රැක්ටිකල්. බර්ටියයි යොමෙන්ද්‍රයි තමයි සෙට්වෙලා හිටියේ වැඩේට. පළවෙනි ප්‍රැක්ටිකල් එකේ තිබ්බේ ප්ලාක්ස් එකකුයි උෂ්නත්වමානෙකුයි අරන් උෂ්නත්වේ මනින සීන් එකක්. ඒක යන්තම් 12 විතර වෙනකොට ඉවර කරගත්තා. හවස ප්‍රැක්ටිකල් එකට අපේ සුවිට් මිස් ඇවිල්ලා හිටියා. අම්මෝ ඉතින් බර්ටියට දැනුන සන්තෝසේ. ඒක කියලා නිම කරන්න බෑ.
ඔය අස්සේ මිස්ලත් ඇවිල්ලා බලනවා අපි වැඩේ හරියට කරනවාද කියලා. නැත්නම් අපේ එවුන් බොරු ඒවා දානවනේ. බර්ටියා හිටියේ මැද පේළියේ. කිරියි මියුරුයි බර්ටියට පිටිපස්සේ පේළියේ. අපේ සුවිට් මිස් මුන් දෙන්නගේ ප්‍රැක්ටිකල් එක බලන ගමන් බර්ටියව පෙන්නලා කියලා අරයා හරි සුවිට් කියලා. මුන් දෙන්නගෙත් කටවල් හොද නෑනේ. මුන් දෙන්නා අනිත් පැත්තට මිස්ට කියලා, මිස් එයත් මිස් ගැන ඔහොමම කියනවා කියලා. විලි ලැජ්ජාවේ සන්තෝසේ බෑ ඉතින්.
බර්ටියා දෙවෙනි අනුමාපනය කරන කොට මිස් බර්ටියට ඉස්සරහා පේළියේ ප්‍රැක්ටිකල් එක බලනවා. බර්ටියත් මිස් දිහා බලාගෙන අනුමාපනය කරගෙන යනවා. එක පාරටම බර්ටියගේ කන ගාවින් සද්දයක් ඇහුනා ඕකේ එන්ඩ් පොයින්ට් එක පැනලනේ කියලා. හැරිලා බලනකොට අනුරාධා මිස් බර්ටියා පිටිපස්සේ. ලැජ්ජා සාගරයයි. අනුමාපනයේ එන්ඩ් පොයින්ට් එක පැනලා සෑහෙන දුර ගිහිල්ලා. ලා රෝස පාටට තියෙන්න ඕන solution තද දම් පාට වෙලා. වටේ ඉන්න එවුනුත් බලනවා බර්ටියා දිහා. ඒ මදිවට ඇන්ටිගෙන් බර බරේ මොනවද බර්ටි ඔයා කරන්නේ කියලා. බර්ටියා සුවිට් මිස් දිහා බලාගෙනනේ හිටියේ. බර්ටියට අනුමාපනය අමතක වෙලා ඒ සොදුරු දසුනට. අනුමාපනය විතරක් නෙවෙයි ලෝකේම අමතක වෙනවා බර්ටියට සුවිට් මිස්ව දැක්කහම.
අනේ ඉතින් ඒක අහක දාලා ආපහු solution එකක් හදලා අනුමාපනය පටන් ගත්තා. නෑ නෑ. ඒ පාර අවුලක් නැතුව කරගන්න ලැබුණා. මොකද මිස් බර්ටියගේ පිටිපස්සේ හිටියේ ඒ වෙලාවේ. ඔය ප්‍රැක්ටිකල් එකෙන් පස්සේ මිස්ලා දෙන්නම අපි සෙට් එකත් එකත් පිට්වුනා හොදට. අපේ readings නැති හිස් ෂිට් පවා මිස්ලා දෙන්නා අත්සන් කරලා දුන්නා. සුවිට් මිස් නම් සමහර වෙලාවට අපේ බෙන්ච් එකටත් ඇවිල්ලා වාඩිවෙලා කතා කර කර ඉදලා යනවා. ඒ දෙන්නව නම් බර්ටියට කවදාවත් අමතක වෙන්නේ නෑ. විශේෂයෙන්ම සුවිට් මිස්ව. ඒ ආදරේ තාමත් හිතේ ඉතින්.
KB 2020.11.22
බර්ටියා ඉස්සර ඉස්කෝලේ යන කාලේ හිටපු ගෙදරට අල්ලපු ගෙදර වත්ත තරමක් ලොකු එකක්. එහේ කට්ටියක් පදිංචිවෙලා හිටියා. ඒ ගැන වැඩි විස්තර බර්ටියා ලියන්න යන්නේ නෑ. ඔය ගෙදර හිටපු තාත්තයි ලොකු පුතයි මාසෙකට සැරයක් දෙකක් හොද වලියක් දාගන්නවා. වලියේ සද්දේ වටේටම ඇහෙනෙවා ඉතින්. වලිය ලොකුවට නැගලා ගිහින් එක පාරටම නතර වෙනවා. ඒ තාත්තා පුතාගේ අතින් ගුටි කාපුවහම. නෑ නෑ. වැරදිලා නෙවෙයි ඇත්තටම වලිය ගොඩාක් වෙලාවට අවසන් වෙන්නේ ඒ විදිහට.
විශේෂ අවස්තාවලදි අම්මයි පුතයි දෙන්නම එකතු වෙලා තාත්තට නෙලනවා. එක සැරයක් පුතා තාත්තට හෝස් එකෙනුත් ගහලා තිබ්බා. ඔන්න ළමයගේ තරම ඉතින්. හැබයි ඒ ගහලා දවස් දෙකක් ගියේ නෑ පොරට දෙයියන්ගේ ලෙඩ හැදුනා. කොහෙන් හරි ඕවා පලදෙන්නත් එපැයි ඉතින්.
ඉතින් අර මනුස්සයා මහ හයියෙන් අඩන සද්දේ ඇහෙනවා එහා පැත්තේ ඉන්න අපිටත්. බර්ටියට සමහර දවස් වලට සිත් පහල වෙනවා මේ උද්වේගකර දර්ශනය නරඹන්න. ඒ වෙලාවට බර්ටියයි සමහර විට බර්ටියගේ මල්ලිකාරයයි දෙන්නම ගෙදර පිටිපස්සේ තියෙන වැලි දෙහි පඳුර පැත්තට නිරීක්ෂන චාරිකාවක් දානවා අම්මට හොරෙන්.
අපි කවදාවත් මේ වලි බේරන්න ගියේ නෑ. ගෙදර මිනිස්සුන්ට කුලල් කාගන්න ඉඩදීලා අපි හොරෙන් හිල්මට් එකක් දාලා ආතල් එකක් ගත්තා මිසක් අනවශ්‍ය ප්‍රශ්න වලට මැදිහත් වෙන්න ඕන නෑ කියලයි බර්ටියගේ දෙමව්පියෝ හිතුවේ. මොකද අන්තිමට අපිම නරක මිනිස්සු වෙන්න තියෙන ඉඩකඩ වැඩියිනේ. අනික අහක යන මෝටාර් එකක් අපිට වැදුනොත් එපැයි කියන්නද?
ඔහොම කාලෙයක් ගියාට පස්සේ අපේ ගෙදරට ඉස්සරහා තියෙන ගෙදරට පදිංචියට කට්ටියක් ආවා. අම්මයි තාත්තයි ළමයි දෙන්නයි. මේ ගෙදර අම්මයි තාත්තයි අරහේ වලියන වෙලාවට බොහොම කරුණාවෙන් දුවලා යනවා අර වලි සමතය කරන්න. අර ගෙදර පිරිමියා ගිහිල්ලා ගොඩක් වෙලාවට පුතණ්ඩියව අල්ලගෙන අනම් මනම් කියලා වලිය සමතයකට පත්කරන්න ට්‍රයි එකක් දෙනවා ඉතින්. ගෑණු කෙනත් යනවා හස්බන්ඩා එක්කම වලිය බේරන්න. ඔහොම කීප සැරයක්ම දෙන්නා වලිබේරන්න ගියා ඉතින්.
මොකක් හරි දෙයක් නිසා එදා වලිය වෙනදට වඩා අතිශයින් දරුණු වුනා. එක පාරටම පුතණ්ඩියා අතට අහුවෙච්ච ජෑම් බෝතලයකින් (නෑ යකෝ එකේ ජෑම් තිබ්බේ නෑ) කෙළලා අරිනවා තාත්තට. පැයට කිලෝමීටර් 185 විතර වේගෙන් ආවා ජෑම් බෝතලේ වදිනවා දඩාස් ගාලා ඔළුවේ. කරුමේ කියන්නේ බෝතලේ වදින්නේ අර වලිය බේරන්න ආව ඉස්සරහා ගෙදර කපල් එකේ ගෑනු මනුස්යගේ. ඔන්න වලි බේරීමේ විපාක ඇස් පනාපිටම පටිසන් දුන්නා.
වලිය එතනින්න ඉවර වෙනවා. අර මනුස්සයා ගෑනිවත් අරන් දොස්තර ගාවට යනවා තුවාලෙට බේත් දාගන්න. මතක විදිහට එච්චරම ලොකු තුවාලයක් වෙන්නේ නෑ. එදායින් පස්සේ අර ඩබල වලිබේරන්න ආවේ නෑ කවදාවත්ම. අර තාත්තයි පුතයි ඊට පස්සෙත් රණ්ඩු වුනා ඉතින්.
අවවාදය - අල්ලපු ගෙදර වලි බලා ආතල් ගත්තාට කමක් නැත. ඔළුවට ආදරේ නම් වලි බේරීමට යෑමෙන් වලකින්න.
KB 2020.11.18
බර්ටියා මුලින්ම කෘෂි විද්‍යාවට පන්ති ගියේ ගම්පහ ඉස්පිරිතාලේ කිට්ටුව තිබ්බ හෝල් ක්ලාස් එකකට. ඒ පන්තිය ඒ දවස් වල කලේ මේ දවස් වල බොහොම ප්‍රසිද්ධ ජීව විද්‍යා දේශකයෙක්. ආ ඔව් ඔව්. එයා තමයි. මුල් දවස් වල කලේ කෘෂි විද්‍යාව. ඕන නම් අහලා බලන්න. සෙනසුරාදා උදේ තමයි අපිට පන්තිය තිබ්බේ. මතක විදිහට උදේ 8.00 සිට 10.30 වෙනකම්.
දවසක් අපිට ආරංචියක් ආවා ඇඟේ වෛරන් 3 එදා ගම්පහ නයෝමි එකේ පෙන්නන්න ගන්නවා කියලා. අපිටත් ඉතින් ඔය මදෑ. නිවුස් එක අරන් ආවේ ආඳද කොහෙද. අපේ සෙට් එකත් යන්න කතා වුනත් අන්තිමට සෙට් වුනේ තුන්දෙනයි. බර්ටියයි, ආඳයි, හිපාචියයි. අනිත් එවුන් සෙට්වුනේ නෑ වැඩේට. උදේ 10.30 ෂෝ එක බලන්න පොඩ්ඩක් වේලාසන යෑමේ අවශ්‍යතාවයක් ඇති වුනා. පරණ පරිප්පු කාපුවා තියෙන හින්දා බර්ටියා කැමති වුනේ නෑ හරියටම වෙලාවටම එතනට යන්න.
අපි ඉතින් සර්ට චිට් එකක් යැව්වා ඉස්කෝලේ මල් පාත්ති වගයක් හදන්න ටීචර් එන්න කිව්වා. ඒක නිසා 10.00 යන්න අවසර ඉල්ලලා. සර්කාරයා චිට් එක කියවලා මල් පාත්ති දාන්න යන එක ගැන පොඩි විස්තරයක් කළා. ඒකෙන් වුනේ අපේ රෙදි ගැලවුණ එක. කැම්පස් එකේ බාසාවෙන් මල් පාත්ති දාන්න යනවා කියන්නේ කෙල්ලත් එක්ක කොහෙ හරි රස්තියාදුවක් යන එකට. සර් ඉතින් අපි තුන්දෙනාව පට්ට අපහසුතාවයකට ලක්කලා අර කෙල්ලෝ කොල්ලෝ ගොඩේ.
දැන් කට්ටිය ෆිලුම පටන් ගන්නකම් බලන් ඉන්නවා. මෙන්න යකෝ ඕ.ඩී.සී එක දිගේ බැලුමක් එනවා. ඒක බැලුමක් කිවුවට බැලුමක්ම නෙවෙයි. කවුරු හරි ෆිලුම බලන්න ආපු අපතයෙක් කොපුවක් පුම්බලා. නෑ බන් පෑන් කොපුවක් නෙවෙයි. ඒවා පුම්බන්න පුළුවන්යෑ. කොන්ඩම් එකක් දෙයියනේ.
ටිකකින් ෆිලුම පටන් ගත්තා. හපෝ මොලෝ රහක් නැති ෆිල්ම් එකක්. කවුරු මේවා හදනවද කියලා හිතුණා එක් බලනකොට. සුමනා ගෝනමසුයි රන්දි චශිකයි එහාටයි මෙහාටයි කැරකැවෙන සීන් ටිකක් තියෙන්නේ. කිසිම වැඩක් නෑ. සල්ලි දීලා ආපු එකේ ෆිල්ම් එක ඉවර වෙනකම් ඉදලා කුණුහරුපෙන් බැණ බැණ හෝල් එකෙන් එළියට බැස්සා. ඔහොම වුනයි කියලා අපි පාඩමක් ඉගෙන ගත්තද? කොහෙත්ම නෑ. ආයෙත් ඔය වගේ ඒවා බලන්න ගියා වරද්දන්නේ නැතුව.
දෙවෙනි කතාවට මූලික වෙන්නේ බර්ටියගේ යාළුවෝ ටිකක්. මතක විදිහට මේ කතාව කිවුවේ රාජ හංසයා හරි කටු පොලොසා දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක්. මේ සෙට් එක කොළඹ ඉස්කෝලේකට ගියේ. කට්ටිය දවසක් ඉස්කෝලෙන් පැනලා ෆිලුමක් බලන්න ගිහිල්ලා යුනිෆෝම් එක පිටින්ම. අවුලක් නැතුව ඇතුලටත් ගියාලු මුන් නිතර දෙවේලේ යන සෙට් එකක් නිසා. කට්ටිය ගිහිල්ලා කොළඹ තවත් ඉස්කෝලෙකට යන සෙට් එකක් ගාව වාඩිවෙලා ඒ ඉස්කෝලේ වගේ ෆිල්ම් එක පටන් ගන්න කම් බලන් ඉන්නවලු.
ෆිල්ම් ගැන කතා ලියන්න තියෙන්නේ කොල්ලොත් එක්ක ගියොත් තමයි. කෙල්ල එක්ක ගියොත් එහෙම ෆිල්ම් එක පටන් ගන්නකොට අකුරු දානවයි ඉවරවෙනකොට අකුරු දානවයි තමයි මතක. මැද බැලැන්ක්. අන්න එහෙමයි එතකොට වෙන්නේ.
KB 2020.10.08
