අඳුරේ දඩයම්කරු 03 - ඇල්කැස් වනාන්තරය

ඔර්ක්නේ නගරයට ඇතුළුවීමට මෙන්ම පිටවීමට තිබූ එකම මාර්ගය ඔස්සේ මැතිව් සහ දඩයක්කරු නිට්වික් බලා ගමන්කරනු ඔර්ක්නේ නගරයේ වැසියන් විමසිල්ලෙන් බැලුවා නම් ඔවුනට දැකගන්නට තිබූණා. මද වේලාවකින් තිත් දෙකක් ලෙසින් දිස්වුණු ඔවුන් දෙදෙනා කදු පල්ලම් අතරින් වැටුණු මාර්ගය ඔස්සේ නොපෙනී ගියා.

කීපවිටක්ම දඩයක්කරුවා හා කතාවට වැටී ඔහුගෙන් අඳුරේ දඩයක්කරුවන් ගැන විස්තර විමසා සිටිමට මැතිව් උත්සාහකලත් දඩයක්කරුවා එයට යහපත් ප්‍රතිචාරයක් දැක්වුයේ නෑ. දඩයක්කරුවා නිහඩවම ඉදිරියට ගමන් කලා.

අතර මග හමුවු විශාල ගහක් යට එදා රැය පහන් කළ ඔවුන් දෙදෙනා පහුදින උදෑසනින්ම නැවතත් ගමන ආරම්භ කලා.

එසේ දිගටම ගමන් කළ ඔවුන් නොබෝ වේලාවකින් නිට්වික් ගම්මානය යන මාර්ගය අසලට පැමිණියා.

මේ පාරේ පැයක විතර දුරක් ගියහම ඇල්කැස් වනාන්තරය හමුවෙනවා. එතැන ඉදන් නිට්වික් වලට යන මඟ වැටී තියෙන්නේ ඇල්කැස් වනාන්තරය හරහා.

මැතිව් දඩයක්කරුවාට විස්තර කලා. එයට හිස සැලීමකින් පමණක් පිළිතුරු දුන් දඩයක්වරුවා නිශ්ශබ්දවම ඉදිරියට ගමන් කලා.

පැයක පමණ ගමනකින් පසු ඔවුන් දෙදෙනා ඇල්කැස් වනාන්තරය අභිමුවට පැමිණියා.

මෙතන ඉදන් රෑස්ස කැලේ. කෑලේ මැදින් යන එක තමයි අමාරුව දේ. මහ දවාලෙත් වෘකයෝ සැරි සරනවා. ඒ මදිවට අපේ ගමට ආපු එවුන් කැලේ ඉන්නවද කියන්න දන්නේ නෑ. මැතිව් චකිතයකින් මෙන් පැවසුවා.

බ ඒ ගැන වදවෙන්න එපා මැතිව්. අපි ඉක්මනින් ඔබගේ ගම්මානයට යමු. ඔබ ඉදිරියෙන් ගමන්කරන්න, ඔබ පාර දන්න නිසා. මට වැඩිය දුරින් ගමන් කරන්න එපා. හැමවිටම පියවර කීපයක් පමණක් ඉදිරියෙන් සිටින්න. කිසිම දේකට කලබලවෙන්න, දුවන්න ඒ වගේම වෙඩිතියන්න හදන්න එපා. ලෙස මැතිව්ට අවවාදයක් දුන් දඩයක්කරුවා මැතිව්ට ගමන ආරම්භ කරන්නැයි හිසින් සන් කලා.

දඩයක්කරුවාගේ කතාවෙන් සිතට මදක් දිරිගත් මැතිව්, වචනයක්වත් නොඩොදා සිය ගමන ආරම්භ කලා. යා යුතු මාර්ගය පහසු එකක් නම් වුනේ නෑ. පටු ගල් අතරින් වැටුණ මං පෙත් අතරින් මෙන්ම ඇද වැටුණ ගස් අස්සෙන් ද රිංගා යෑමට ඔවුන් දෙදෙනාට සිදුවුනා. කෙතරම් මහන්සි දැණුනත් මැතිව්ට මෙම වනාන්තරය තුල විවේකයක් ගැනීමට අදහසක් තිබ්බේ නෑ

     මෙසේ ඉදිරියට ගමන් කළ මැතිව් එකවරම ගල් ගැසුණාක් මෙන්      නැවතුණා. ඔවුන්ගේ ගමන් මග හරහා දත් විලිස්සා ගත් අළුවන් පැහැති      වෘකයෙක් රැදී සිටියා. හිමින් සීරුවේ සිය පිස්තෝලය ඇදගත් මැතිව් එය      ඉදිරියට එල්ල කළා. වෘකයාගේ හිසටම කුරුමානම ඇල්ලූ මැතිව් එහි      කොකා ගස්සන්නට හිතනවාත් සමඟම පිටිපසින් සිටි දඩයක්කරු      ඔහුගේ ඉදිරියෙන් සිටියා.

     තවත් අඩියක් පමණ ඉදිරියට ගිය දඩයක්කරු සිය හිස වසා සිටි      ආවරණය පහත හෙලුවා. ඔහුගේ කළු පැහැති උරහිසතෙක් දික්වු කෙස්      වැටිය වනාන්තරය සිසාර හමන් ආ සුළඟින් සෑලී ගියා. වෘකයාගේ      මුවින් නැගුණු රුදු ගෙරවිල්ලට පිළිතුරක් ලෙස දඩයක්කරුවාගේ      මුවින්ද රුදු ගෙරවිල්ලක් නැගුණා. දඩයක්කරුවා දෙස තවත්      මොහොතක් නෙරවාගෙන සිටි වෘකයා කිසිදු ශබ්දයක් නොකරම      යන්න ගියා. ඊළඟ නිමේෂයේ මැතිව් දෙසට හැරුණු දඩයක්කරුවා,

මම කිවුවනේ ඔබට පිස්තෝලය පාවිච්චි කරන්න ලෑස්තිවෙන්න එපා කියලා.

සමාවෙන්න මම කලබල වුනා. ඔබ කොහොමද එහෙම කලේ?

කිසිදු වදනක් නොපැවසූ දඩයක්කරු පෙරමුණ ගන්නැයි මැතිච්ට සන් කලා.

ගමේ ඉන්න යස්සයා මදිවට තව එකෙක් ගමට අරන් යනවද මන්දා මම. මගේ ජීවිතේටම දැකලා නෑ ඔහොම වෘකයෙක් මනුස්සයෙකුට බයේ යන්න යනවා. කෑලෑ සත්තුත් බයයි මේකට. මොන ජාතියේ මනුස්සයෙක්ද මේ? ගමේ ඉන්න එකාට වඩා මූ භයානකද දන්නේ නෑ? දෙයියනේ අපිට මුගෙනුත් බේරිලා ඉන්න වේවිද? මෙවැනි සිතුවිලි රාශියක් මැතිව්ගේ ඔලුවේ පෙරලි කරන්න ගත්තා.

දැන් ඉතින් කරන්න දෙයක් නෑ, මේකට අරගෙන ගමට යනවා ඇරෙන්න. පල්ලියේ ෆාදර් ඕන මඟුලක් කරගත්තා වේ. කොහොමටත් අපේ ජීවිත ඇර අපිට නැතිවෙන්න දෙයක් ඉතුරු වෙලා නෑ දැන්.

තවත් පැය කීපයක් ඉදිරියට ගිය ඔවුන් දිය පාරක් අසල පොඩි විවේකයක් ගන්න තීරණය කලා.

ඔහේ හොදටම බය වෙලා නේද ඉන්නේ? දඩයක්කරුවා මැතිව්ගෙන් විමසුවා. ඔහේගේ ඇස් දෙකෙන් ඒ විත්තිය මට කියනවා.

න .. . .. නෑ ... එහෙම දෙයක් නෑ.

මේ ගහකොළ, මේ සතා සිවුපාවා අපිට යම් දෙයක් කියනවා. එය තේරුම් ගැනීම පමණයි අප කළයුත්තේ. මා ඔහුට කිවුවා අපෙන් කරදරයක් නෑ කියලා. ඔහු ඒක තේරුම් ගත්තා. එපමණයි.

ඔබ කියන්නේ . . . . ඔබ කියපු දේ අර වෘකයට තේරුම් ගියා කියලද? අර මෘග සතාට?

එයට සිනහවකින් හිස සැලූ දඩයක්කරු නැවත ගමන් ඇරඹීමට නැගිට සිටියා.

තව කෙතරම් වෙලා යාවිද?

අප මේ යන වේගයෙන් ගමන් කළොත් අඳුර වැටීගෙන එනකොට ගමට යන්න පුළුවන් වේවි. අපි ඉක්මන් කරමු.

තව දුරටත් ඒ කටුක දුර්ග මඟකින් යුක්ත වු ඇල්කැස් වනාන්තරයේ ඉදිරියට ඇවිද ගිය ඔවුන් නිට්වික් ගමට යාමට ඇති කුඩා අඩි පාරට අවතීර්ණ වුනා.

වැඩි දුරක් නෑ. අර පේන කදු පෙදෙස පසු කලහම ගම්මානය පේනවා. අපිට තව වැඩි වෙලාවක් යන්නේ නෑ. කැලෑව නිසා අපේ ගමට ඉක්මනින්ම අඳුර ගලනවා.

තවත් විනාඩි විස්සක් පමණ ඇවිද ගිය ඔවුන් වරක් සුන්දරව සශ්‍රීකව පැවතියා වූ නිට්වික් ගම්මානට අවතීර්ණ වුනා.

බලන්න, අපේ තිරිඟු වගාවන් පාළුවෙලා ගිහිල්ලා. හරියකට ගොවිතැනක් කරගන්න විදිහක් නෑ. මේ අද්භූත කාරණාව නිසා. අද වෙනකොට තව කීදෙනෙක් මැරුම් කාලාද දන්නේ නෑ, යන්තම් අඳුර වැටීගෙන එනකොට හැමෝම ගෙවල් වලට රිංගලා දොර ජනේල් වහගන්නවා.

ඇත්තටම ගම්මානය මහත් වූ පාළු බවක් ගත්තා. සියළුම ගෙවල් දොරවල් වසා තිබ්බා. ගෙදරකින් කුඩා එළියක්වත් දකින්නට ලැබුණේ නෑ.

අපි කෙළින්ම පල්ලිය යමු.

හිස සලා මැතිව්ගේ අදහස අනුමත කළ දඩයක්කරුවා, මැතිව් සමඟ පල්ලිය දෙසට ගමන් කළා.

පල්ලියේ ප්‍රධාන දොරටුව ඒ වෙනකොට වසා දමා තිබ්බා. එහි දොරට කීප විටක් වැරෙන් තට්ටු කළ මැතිව්,

ෆාදර්..... ෆාදර් කැන්බි දොර අරින්න

මැතිව් ! ඒ ඔබද? විවර නොවු දොර අතරින් ඒ හඩ එළියට ඇසුණා.

තවත් තප්පර කිහිපයකදි විවර වු දොර අස්සෙන් දුකින් හා භීතියෙන් පීඩිත වු පැවිද්දාගේ මුහුණ දක්නට ලැබුණා.

ඔබ තාමත් ජීවතුන් අතරද මැතිව්? ප්‍රමාද වෙනකොට අපි හිතුවා ඔබත් මේ යක්ෂයාටම බිලිවෙන්න ඇති කියලා.

ඔව් ෆාදර්, මම යහතින් ඉන්නවා. මම උදව් අරන් ආවා. උදව් එනකම් මට බොහේ වේලාවක් බලා සිටින්න වුනා. ඒ වගේම ඔබ දන්නවානේ ෆාදර් මේ ඇල්කැස් වනාන්තරය හරහා යාම ඒම ඉතාම දුෂ්කර කටයුත්තක් බව.

ෆාදර් කැන්බි, මේ ඉන්නේ ලෝගන්, ඔහු අඳුරේ දඩයක්කරුවන්ගේ සංවිධානයෙන්.

ඔබව නිට්වික් ගම්මානයට සාදරයෙන් පිළිගන්නවා ලෝගන් දරුවා. ඔබව මේ භයානක කටයුත්තට පිළියමක් ලෙස මෙහි එන්න සිදුවීම ගැන මම කණගාටු වෙනවා. එන්න ඇතුලට. මේ වේලාවේ එළියට වෙලා කතා කරන එක හරිම භයානකයි.

දඩයක්කරුවාත් හා මැතිව් පල්ලියට ඇතුල් වූ පසු වටපිට මඳක් විමසිල්ලෙන් බැලූ ෆාදර් කැන්බි පල්ලියේ ප්‍රධාන දොරටුව වසා දැම්මා.

No comments: